Auguste Caïn (1821 - 1894)
Een productieve en zeer bekwame, zei het minder beroemde dierenbeeldhouwer. Auguste Caïn, zoon van een slager, werkt enkele jaren als leerling bij zijn vader. Daarna maakte hij kennis met de beeldhouwkunst in het atelier van Alexandre Guionnet, een houtsnijder, en vervolgens van François Rude (1784-1855). Net zoals Antoine-Louis Barye enkele jaren eerder bestudeert hij de anatomie van dieren door hen te tekenen in de Jardin des plantes in Parijs.
Hij begon te exposeren op de Salon in 1846 met een nu verdwenen beeldengroep in bijenwas van zangvogels die hun nest verdedigden tegen een hazelmuis. Dit beeld werd daarna in brons gegoten en op het Salon van 1855 gepresenteerd. Tussen de jaren 1840 en 1850 maakte hij naast kleine dierenfiguren ook decoratieve objecten met dierenmotieven, zoals luciferdoosjes, bekers en kandelaars.
Zijn grootste invloed kwam van P.J. Mène, wiens dochter hij in 1852 huwde, naar de traditie van de Parijse ambachtslieden die met de dochter van hun mentor of zelfs met diens weduwe trouwden om het atelier of de zaak verder te kunnen zetten. De meeste van zijn beelden werden in de gieterij van zijn schoonvader gemaakt. Grotere werken werden gegoten bij Barbedienne. Hij ciseleerde zijn beelden zelf naar een hoge standaard, wat goed te zien is in zijn beelden.
De beroemdste werken van Auguste Caïn stellen grote carnivoren met hun prooi voor, soms tijdens een gevecht. Hij concentreerde zich op dieren in hun natuurlijke omgeving, zowel carnivoren als een breed scala aan huis- en boerderijdieren. Vaak met veel gevoel voor drama en humor, waardoor ieder dier een eigen karakter krijgt. Zijn werk getuigt altijd van groot realisme, niet zozeer in de voorstelling van beenderen en weefsels, die steeds bekwaam en met een haast impressionistisch gevoel uitgewerkt worden, maar eveneens het detail van ‘het terras’ waarop hij zijn beelden voorstelt. Deze zijn meer uitgewerkt zijn dan bijvoorbeeld met enkel een symbolisch grassprietje, maar bevatten vaak een rat of een pastinaak.
Vanaf de jaren 1860, als een erkende dierenbeeldhouwer, begon Auguste Caïn officiële opdrachten te krijgen: Monumentale beeldhouwwerken die nog steeds te bezichtigen zijn in de grote Parijse parken. De beroemdste werken van Auguste Caïn zijn voorstellingen van grote katachtigen vaak met hun prooi, soms tijdens een gevecht.